Nieuws

De kust in 2050: vaarwel muur, welkom natuur (?)

19 februari 2019

In 2050 zijn we naar schatting met meer dan zeven miljoen Vlamingen. En dat vergt een grondige aanpassing. In Het Nieuwsblad werpen Vlaams bouwmeester Leo Van Broeck en socioloog-planoloog Pascal De Decker een visionaire blik op onze kust. Het duo lanceert enkele voorstellen en ideeën.

ID / Hatim Kaghat

Vaarwel muur van flatgebouwen

 

“De kust vormt de ontmoeting tussen continent en oceaan”, zegt Leo Van Broeck. “Maar net die ontmoeting, die we zo mooi vinden, maakten we onmogelijk door een muur van appartementen.”

 

“Een manier om onze kustlijn te herstellen, is verouderde appartementsblokken vervangen door nieuwe die met hun zijkant naar de zee gedraaid staan. De twee lange gevels hebben zijwaarts zeezicht, en er zou tussen de blokken weer water landinwaarts kunnen stromen, zoals het ooit was. Zo krijg je – zoals in het Zwin – weer waterpartijen waarrond je in tweede lijn ook mooi woont. Met dijken tegen de stijgende zeespiegel, en zonder veel jachtboten in dat water.”

 

De hele muur aan flatgebouwen gaan we wellicht niet wegkrijgen tegen 2050. “Maar als we dat systematisch doen, dan ziet de kust er tegen 2050 al heel anders uit”, klinkt het.

 

Meer plaats voor natuur

 

“Minstens de helft van onze kust zou duinengebied moeten zijn”, aldus Van Broeck. “Toegankelijk voor bezoekers, maar gereglementeerd. Natuur moeten we uitbreiden in plaats van inperken. Onderzoek wijst op de noodzaak, ook voor de menselijke geest. En als er bouwrechten rusten op gebied waar men de natuur wil uitbreiden, moeten we die bouwrechten maar verplaatsen. Aan de Franse kust zijn er plekken waar schapen weer grazen op zoutvlaktes, of waar je zeehonden vindt. Zaken waarvoor de kust bekend zou moeten zijn.”

 

Geen files meer naar de kust

 

Klinkt allemaal mooi, maar hoe lossen we het probleem van de files naar onze kust op?

 

Van Broeck: “Een alternatief is het kusttoerisme inperken in ruimte, en spreiden in tijd. De overheid kan daartoe bijdragen, maar de burger draagt ook een verantwoordelijkheid. Hij zou vooral naar zee moeten om er te wandelen, niet om er tijdelijk te wonen. Al gebeurt pendelen naar de kust dan wel per definitie met de trein, om de gigantische CO2-uitstoot van files dagtoeristen te vermijden.”

 

De Decker: “Collectief openbaar vervoer zal hopelijk hét vervoersmiddel zijn waarmee mensen in 2050 naar de kust rijden. Al denk ik wel dat de benzinemotor en de klassieke auto dan nog zullen bestaan. Het is nog altijd maar de vraag of de zelfrijdende wagen doorbreekt.”