Om het hoofd boven water te houden, moeten wij architecten alle overlevingstrucs bovenhalen. We moeten onredelijk veel verantwoordelijkheid opnemen. We moeten rekening houden met een veelvoud aan gesprekspartners. We moeten spanningen gladstrijken en conflicten ontzenuwen. We moeten streven naar perfectie en constant alles onder controle houden. Als ondernemer moeten we een optimaal werkklimaat creëren en de nodige schouderklopjes uitdelen, zodat onze medewerkers gemotiveerd aan boord blijven. Finaal moeten we ervoor zorgen dat we onze zaken ook financieel keurig rond krijgen.
Dat alles stelt ons persoonlijk welbevinden dagelijks op de proef en veronderstelt een stevige ruggengraat. Geen toeval dat ik de voorbije weken meerdere keren het bericht kreeg over collega’s die met een burn-out te kampen hebben. We zijn ontvlambaar als luciferhoutjes en bovendien veel fragieler, want een keer aangestoken branden we aan beide zijden tegelijk.
Maar de theorie van de natuurlijke selectie biedt ook kansen. Wie de krachten bundelt en gepast inspeelt op de situatie, kan de omstandigheden niet alleen beheersen maar ook naar zijn hand zetten. Daar zetten wij als beroepsorganisatie ook in 2016 voor 100% op in. Uw bekommernissen zijn onze thema’s voor de voorbije en toekomstige colloquia, congressen en andere infomomenten.
We nodigen u allemaal alvast uit voor het op 2 juni geplande architectencongres in Vlaanderen, dat focust op het thema ‘organisatie van architectuuropdrachten’. Daarmee schakelen we een tandje hoger in onder meer de strijd tegen architectuurwedstrijden en andere oproepen die gratis of armzalig geremunereerde inspanningen vragen van architecten, in ruil voor een onredelijk kleine kans op succes. Een eenmalige big bang die alle oplossingen binnen handbereik brengt, kunnen we u niet beloven. Maar door stap voor stap te laboreren aan - dikwijls kleine – verbeteringen, kunnen we ontsnappen uit de rode zone van met een burn-out bedreigde beroepsgroepen.
Bronnen
- DIMENSION 39