Opinie

"Schuldig verzuim"

Kati Lamens, voorzitter NAV • 29 juni 2017

Ik stond sprakeloos. Ik weet het, voor de voorzitter van een beroepsvereniging is dat de ultieme capitulatie, maar ik vond gewoon geen woorden meer. De virtual reality van de omgevingsvergunning bleek much too virtual voor mijn avatar. Op woensdag 24 mei, net voor het verlengde weekend, blies de Vlaamse overheid de start van de digitale omgevingsvergunning af. Een vergunningsprocedure die op 1 juni, drie dagen na dat verlengde weekend, van start had moeten gaan. Voor dat soort van timing vind ik maar een kwalificatie: schuldig verzuim.

Harde woorden, ik besef het. Schuldig verzuim houdt in dat je mensen in nood bewust geen bijstand verleent, ook al brengt die hulp je eigen integriteit niet in het gedrang. In het strafrecht is dat niet om mee te spotten. In de politiek wordt het – en ik besef dat ik nu aantijgingen van populisme riskeer – steeds meer schering en inslag.


Elke waarnemer zag al lang dat de digitale omgevingsvergunning de vooropgestelde geboortedatum niet zou halen. Maar opmerkingen en een ingebrekestelling vanuit het werkveld en vragen vanuit het Vlaams parlement bleven dode letter. Liever dan transparant te communiceren over de voortgang, de problemen en mogelijke timingperikelen, kregen we steevast hetzelfde refrein te horen: don’t worry, be happy. Het kwam dus niet in orde. Net zomin als de boskaart in orde kwam. Net zomin als de archeologieregelgeving werkbaar is.


Het valt toe te juichen dat de overheid de lat hoog legt. Het is begrijpelijk dat hoge ambities niet altijd worden gehaald. Maar het is compleet onbegrijpelijk dat de overheid het vertikt om tijdig open kaart te spelen als het fout loopt. Het is totaal onaanvaardbaar dat de brave architect, die voor alle zekerheid zijn dossier al omgevingsvergunningproof had klaargestoomd met het oog op 1 juni, op 24 mei een ezelsstamp krijgt: het zal pas voor volgend jaar zijn. Veel werk om niets? Tant pis, je moest maar slimmer zijn.


Duidelijk is dat niemand zich kan beroepen op het gebruikelijke - en begrijpelijke - argument van de kinderziektes. De digitale omgevingsvergunning gaat gebukt onder structurele en dus allerminst begrijpelijke problemen. Wij architecten verdienen beter. Alle Vlamingen die nood hebben aan een vergunning, verdienen beter.

Bronnen
  • NAV News 88