Nieuwe Belgische akoestische norm NBN S01-400-1 (2022)

“Habemus normam”. Het is zover, de nieuwe Belgische akoestische norm NBN S01-400-1 is gepubliceerd in juni 2022. We hebben er enkele jaren op mogen wachten, sinds de oude norm van 2008. Dit is de derde norm uit het rijtje voor woningen en deze nieuwe norm vervangt dus de desbetreffende criteria uit de norm van 2008. De eerste dateerde van 1977, de tweede van 2008 en dus nu de allernieuwste van 2022.

Bij welke gebouwen geldt de norm als code van goed praktijk?

De criteria in deze norm gelden als regels van de goede praktijk voor gebouwen die geheel of gedeeltelijk voor bewoning bestemd zijn en waarvan de stedenbouwkundige vergunningsaanvraag ingediend wordt na 1 januari 2023. Wanneer je een bouwproject met bouwaanvraag uitvoert, dan moet je deze akoestische norm volgen. In een lastenboek mag men hogere eisen stellen dan de norm, maar nooit lager.

Deze norm is niet van toepassing op woningen bestemd voor kortstondige bewoning (minder dan een maand, bv. vakantiewoningen of hotels) of woningen afhankelijk van gemeenschappelijke keukens en/of afhankelijk van gemeenschappelijke sanitaire ruimten (bv. studentenkamers, kamers in internaten, kamers in woonzorgcentra). De door deze norm vastgelegde eisen vervallen wanneer specifieke strengere wettelijke bepalingen gelden, bijvoorbeeld in het geval van akoestische gevelisolatie in de buurt van luchthavens.

Welke hoofdstukken zijn er bij de nieuwe norm?

De norm bestaat uit vijf hoofdstukken waarin telkens de desbetreffende criteria opgesomd zijn: de luchtgeluidsisolatie, het contactgeluid, de gevelisolatie, het installatielawaai en de nagalm/absorptie. Luchtgeluidsisolatie gaat over het isoleren tegen luchtlawaai (bv. radio, stemmen, …), waarbij we streven naar een zo hoog mogelijke waarde. Contactgeluid behelst het verminderen van de gevolgen van impactlawaai op vloeren (stappen), waarbij we dus streven naar zo laag mogelijke waarden. De gevelisolatie is gelijkaardig aan luchtgeluidsisolatie, maar dan toegepast voor de gevel. Hierbij gaat het om het blokkeren van omgevingslawaai naar binnen toe (bv. autoverkeer, treinverkeer, …). Bij het installatielawaai brengen we de technische installaties in het gebouw (bv. lift, warmtepomp, …) in rekening en willen we de lawaaihinder van deze toestellen reduceren. En tot slot, nagalm/absorptie draait om het beperken van de nagalm in specifieke ruimtes (bv. traphallen).

Van twee naar drie kwaliteitsklassen

Alles samen is dit een hele boterham waarmee je tijdens het ontwerp, de detaillering en uitvoeringswijzen rekening moet houden. In de vorige uitgave van de norm waren er twee kwaliteitsklassen, namelijk het “normale comfort” en het “verhoogde comfort”. Nu hanteert de nieuwe norm drie kwaliteitsklassen of prestatieniveaus: klassen A, B en C. A is de hoogste klasse en biedt de hoogste akoestische bescherming. C is het laagste akoestische prestatieniveau dat een minimale akoestische bescherming biedt aan de gebruikers van de woning bij een normale geluidbelasting.

Vermeld de kwaliteitsklasse per project

Het is van primordiaal belang dat in de lastenboeken duidelijk vermeld wordt welke kwaliteitsklasse in het project nagestreefd wordt. Zo loop je niet het gevaar dat tijdens een gerechtsprocedure de rechter zelf de kwaliteitsklasse “kiest”. Dit gebeurt regelmatig in gerechtelijke dossiers waarbij de rechter aan de hand van (online) beschrijvingen en promotionele campagnes over het project zelf beslist welke kwaliteitsklasse hanteerbaar is, wanneer er geen duidelijke gestipuleerde kwaliteitsklassen zijn door de architect/promotor.

De criteria in de nieuwe norm zijn strenger dan die uit de vorige uitgave van de norm van 2008. Dit komt door twee redenen. Een eerste reden is dat de grootheden veranderd zijn. Een tweede reden is dat de getallen die de criteria vertegenwoordigen, veelal strenger zijn. Je kunt dus niet de getallen die de criteria vertegenwoordigen vergelijken met de getallen uit de vorige uitgave van de norm, want de grootheden zijn verschillend.

Enkele belangrijke tips

• Vergelijk nooit louter getallen met elkaar, zonder eerst na te gaan of het om dezelfde grootheid gaat. Deze fout wordt dikwijls gemaakt in het geval van akoestiek.
• Associeer altijd de getalswaarde met de grootheid om te weten waar je over praat. Een getal met een decibelwaarde (bv.. 50 dB) is geen enkel absoluut gegeven, aangezien “dB” geen eenheid is, maar enkel een verhouding.